تلاش غرب برای فرار از اتهام هم‎دستی در نسل‌کشی غزه

خبرگزاری میزان – محاصره ۱۶ ساله، محاصره کامل پنج ماهه، قطع کمک‌های آنروا (آژانس امدادو کاریابی سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی)، ممانعت از ورود کاروان‌های حامل کمک‌های بشردوستانه، تخریب سیستم قضایی، اعمال استراتژی گرسنگی و زیرساخت‌های غزه، همگی دلایلی هستند که این منطقه اکنون محل سکونت قحطی زده‌ترین افراد جهان شده است.

غزه در حال حاضر در آستانه قحطی کامل قرار دارد و گاه‌وبیگاه اخباری درباره شهادت ساکنان این منطقه به‌‎ویژه کودکان و نوزادان بر اثر گرسنگی و کم‌آبی منتشر می‌شود؛ اخباری که تلاش متحدان غربی رژیم صهیونیستی برای سرپوش نهادن بر جنایت‌های این رژیم در غزه را بی‌حاصل می‌کند.

وضعیت قحطی در غزه

سازمان ملل به‌تازگی اعلام کرد که ۲.۳ میلیون نفر جمعیت غزه در آستانه مواجهه با قحطی شدید قرار دارند؛ براساس آمار‌ها تاکنون ۲۵ نفر بر اثر قحطی و کم‌آبی در غزه جان خود را از دست دادند.

معدود بیمارستان‌های فعال در شمال غزه نیز تاکید دارند که کودکان این منطقه بر اثر سوءتغذیه در معرض مرگ قرار دارند.

سازمان ملل خواستار باز شدن مسیر‌های بیشتری برای ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه است.

مردم قحطی‌زده غزه اکنون در حالی بر اثر سقوط پالت‌های کمک‌های هوایی، قتل‌عام‌ افراد ایستاده در صف دریافت کمک‌های بشردوستانه مانند کشتار آرد و باران کنسرو‌های مرگ جان خود را از دست می‌دهند که جامعه بین‌المللی از انجام اقدام لازم برای خروج غزه از بن‌بست بشردوستانه ناکام مانده است.

طرح‌های ادعایی دریایی کمک‌های بشردوستانه آمریکا و اتحادیه اروپا

آمریکا، اتحادیه اروپا و شماری دیگر از حامیان رژیم صهیونیستی در جنگ علیه غزه، جمعه گذشته اعلام کردند که قصد ایجاد کریدور دریایی برای ارسال کمک‌های بشردوستانه به غزه را دارند.

دلایل متعددی برای اتخاذ تصمیم یاد شده وجود دارد که عبارتند از: ناتوانی در متقاعد کردن رژیم صهیونیستی برای باز کردن گذرگاه‌های بیشتر جهت ورود حجم بیشتری از کمک‌های بشردوستانه، فشار افکار عمومی، ترس از همدستی در جنایت رژیم صهیونیستی در غزه در پی وخامت اوضاع انسانی در این منطقه و تلاش برای منحرف کردن واقعیت‌های میدانی.

اتحادیه اروپا در پی وخامت نگران‌کننده قحطی در غزه ادعا کرد که به زودی کریدور دریایی را برای ارسال کمک‌ها به این منطقه ایجاد می‌کند؛ در طرح ادعایی اتحادیه اروپا مشخص نشده که محموله‌های کمک از کجا وارد غزه شده، تخلیه و توزیع می‌شوند.

از سوی دیگر آمریکا نیز ادعا کرد که اسکله دریایی را برای رساندن کمک‌های بشردوستانه به غزه ایجاد می‌کند.

آنچه مشخص است آمریکا و اروپا به‌عنوان حامیان رژیم صهیونیستی در جنگ پنج ماهه علیه غزه برای فرار از فشار انتقاد‌ها قصد دارند طرح ماه نوامبر (آبان) قبرس برای کمک‌رسانی به غزه را اجرایی کنند؛ هرچند هنوز اعلام نکرده‌اند که چه ارتباطی میان این تصمیم‌های همزمان همدستان جنایت‌کاری رژیم صهیونیستی در غزه وجود دارد.

واکنش رژیم صهیونیستی به این طرح‌ها نیز قابل توجه است؛ این رژیم که با سلاح‌سازی گرسنگی چالش بزرگی را برا مردم غزه رقم زده است، مدعی شد که از این طرح‌ها استقبال می‌کند، اما همه محموله‌ها باید تحت بازرسی شدید قرار بگیرند.

رژیم صهیونیستی همچنین تحت فشار بین‌المللی اعلام کرد که مبادی ورودی جدیدی را باز می‌کند تا کمک‌ها به شمال غزه برسد.

با وجود این، رژیم صهیونیستی همچنان مقاومت فلسطین و سازمان‌های بشردوستانه را عامل اصلی بروز قحطی در غزه می‌داند و مدعی است که آن‌ها سبب انحراف کمک‌های بشردوستانه می‌شوند.

کریدور دریایی؛ ادعایی انجام نشدنی

یک مقام آمریکایی، گفت که تکمیل بندر موقت احتمالا ۶۰ روز طول می‌کشد و حدود هزار نفر در تکمیل آن شرکت خواهند داشت.

سازمان‌های امدادی با انتقاد از طرح اسکله و کریدور دریایی برای ارسال کمک‌های بشردوستانه به غزه تاکید دارند که این طرح تا چندین هفته عملیاتی نخواهد شد؛ در حالی که غزه در این بازه زمانی با قحطی کشنده‌ای مواجه است؛ آن‌ها همچنین می‌گویند که طرح‌های مذکور توجهی به موضوع‌های امنیت و توزیع کمک‌ها نداشته‌اند.

در داخل غزه، شرایط دشوارتر است؛ انبار‌های امداد و کامیون‌ها مورد حمله قرار گرفته‌اند و بسیاری از جاده‌ها و ساختمان‌ها با بمب‌ها و بولدوزر‌های ارتش رژیم صهیونیستی ویران شده‌اند.

آژانس‌های امدادی تاکید دارند که بحث درباره مسیر‌های هوایی و دریایی برای ارسال کمک‌های بشردوستانه به غزه در حالی که رژیم صهیونیستی مسیر‌های زمینی را مسدود می‌کند، سبب انحراف افکار عمومی از واقعیت میدانی در غزه یعنی مسدود شدن مسیر‌های زمینی کمک‌رسانی از سوی رژیم صهیونیستی می‌شود.

گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حق غذا، گفت: اینکه واشنگتن در حال بحث درباره مسیر‌های پیچیده جدید برای رسیدن به سرزمینی است که توسط متحدش محاصره شده است، از منظر بشردوستانه، بین‌المللی و حقوق بشر، به شیوه‌ای تاریک و بدبینانه پوچ است.

پیش از این نیز برخی از کشور‌های غربی اعلام کردند که از طریق ارسال هوایی، کمک‌های بشردوستانه خود را به دست مردم غزه می‌رسانند؛ روشی که اردن از نخستین روز‌های حمله رژیم صهیونیستی به غزه، برای کمک‌رسانی محدود به بخش‌های جنوبی نوار تحت محاصره غزه در پیش گرفته بود.

ارسال هوایی کمک‌های بشردوستانه نیز با انتقاد‌های زیادی از جمله حجم اندک کمک‌ها و مشکل توزیع مواجه بود؛ اما در ادامه مشخص شد که این شیوه ارسال کمک‌ها مرگ‌بار است.

براساس گزارش‌ها، جمعه گذشته سقوط یکی از پالت‌های کمک‌های بشردوستانه روی خانه‌ای در شمال غزه، به جان باختن ۵ و مجروح شدن ۱۰ نفر دیگر منجر شد.

دفتر رسانه‌ای دولتی در غزه ضمن تایید خبر یاد شده، ارسال هوایی کمک‌ها را بی‌فایده و تبلیغاتی دهن پرکن و نه یک خدمت بشردوستانه خوانده و خواستار باز شدن مسیر‌های زمینی ورود کمک‌ها شد.

هماهنگ‌کننده ارشد سازمان ملل در امور بشردوستانه و بازسازی غزه، گفت: مسیر دریایی و پرتاب‌های هوایی جایگزین چیزی نیست که ما باید ببینیم؛ کمک‌ها باید از طریق زمین برسند.

انتهای پیام/